قرص ملاتونین، ویژگی؛ روش مصرف و نکات مهم آن

 تاریکی باعث می‌شود بدن ملاتونین بیشتری تولید کند، که باعث خواب می‌شود. روشنایی و نور تولید ملاتونین را کاهش داده و باعث بیداری فرد می‌شود. برخی افراد که از اختلالات خواب رنج می‌برند میزان کمی ملاتونین دارند. قرص ملاتونین می‌تواند کمکی برای بهبود خواب آنها باشد. ملاتونین  برای افرادی که بیش از یک ماه از مشکلات خواب رنج می‌برند برای یک دوره کوتاه مدت (۳ ماهه) توصیه می‌شود.

 

ملاتونین چیست؟

ملاتونین هورمونی است که در غده صنوبری (پینه آل)، غده کوچکی در مغز، تولی می‌شود، و به تنظیم چرخه خواب و بیداری در بدن کمک می‌کند. تولید ملاتونین به طور طبیعی در بدن تا حدی به میزان نور و روشنایی بستگی دارد، میزان ملاتونین در روز کم بوده و به آن هورمون تاریکی گفته می‌شود. ملاتونین در القای خواب نقش دارد و با هماهنگ سازی داخلی چرخه خواب پستانداران و با تنظیم ساعت بیولوژیکی بدن به تنظیم خواب کمک می‌کند. به همین دلیل ملاتونین برای بی خوابی و اختلالات خواب مانند کاهش اختلالات خواب ناشی از مسافرت و برای تنظیم چرخه خواب و بیداری به ویژه در افرادی که برنامه کاری روزانه‌شان تغییر می‌کند(اختلالات کار شیفتی) با تنظیم چرخه شب و روز مورد استفاده قرار می‌گیرد. حجم ملاتونینی که در بدن تولید می‌شود به نظر می‌رسد که با بالا رفتن سن کمتر می‌شود. به همین دلیل است که افراد جوان در مقایسه با سالمندان کمتر با مشکلات مربوط به خواب دست و پنجه نرم می‌کنند. پژوهش‌ها نشان داده که از تأثیر ملاتونین تحت عنوان یک ضد اکسیدان، افزاینده سیستم ایمنی و به تعویق انداختن اختلالات خواب یاد شده است. پژوهش نشان داده که این مکمل از سلول‌ها محافظت می‌کند، به استحکام سیستم ایمنی می‌پردازد و همچنین رشد توده‌های سرطانی را کند می‌کند. ملاتونین همچنین منجر به کاهش درد می‌شود.

 

ویژگی های قرص ملاتونین 

 

• کمک به درمان اختلالات خواب در کودکان با اختلالات نورولوژی-روانی مانند عقب ماندگی ذهنی، اوتیسم، اختلالات روانی و صرع
• کاهش ناراحتی‌های دوران قاعدگی ( افسردگی، پرخاشگری)
• کمک به تنظیم ساعات خواب در اثر مسافرت‌های هوایی
• دارای خاصیت آنتی‌اکسیدانی و ضد سرطانی
• کمک به رفع اختلالات خواب و بی‌خوابی
• کمک به درمان بی‌خوابی در سالمندان
• بهبود خواب در افراد سالم

 

چطور مصرف کنیم
روزانه 1 عدد قرص ملاتونین 3 میلی گرم  را 1 یا 2 ساعت قبل از خواب و بعد از وعده غذایی مصرف شود.

 

لطفا دقت کنید

• از مصرف همزمان این محصول با داروهای هورمونی، قرص‌های ضد بارداری، داروهای ضد افسردگی، ضد دیابتی، خواب آور و ضد انعقاد خون، قلبی – عروقی، سرکوب کننده سیستم ایمنی خودداری نمایید. در این خصوص با پزشک یا داروساز خود مشورت نمایید.
• قرص ملاتونین 3 میلی گرم نباید با داروهای خواب آور، وارفارین و سایر داروهای ضد انعقاد مصرف شود.
• مصرف این فرآورده در زنانی که قصد باردار شدن دارند و نیز در دوران بارداری و شیردهی توصیه نمی‌شود.
• به دلیل اثرات خواب آوری در زمان مصرف دارو از رانندگی و یا کار با ماشین آلات پرهیز نمایید.
• قرص به طور کامل بلعیده شود و از جویدن و شکستن قرص هنگام مصرف خودداری نمایید.
• از مصرف این فرآورده در افراد زیر 18 سال اجتناب نمایید.

بیماری کاوازاکی چیست و تا چه اندازه نگران‌کننده است؟

بیماری کاوازاکی که به آن سندرم کاوازاکی نیز می‌گویند، بیماری نادری در کودکان است که سبب التهاب دیواره‌ی رگ‌های خونی در بدن می‌شود. طبق گفته‌ی سیستم سلامت ملی بریتانیا (NHS)، این عارضه که به نام سندرم غده‌های لنفاوی مخاطی نیز شهرت دارد، عموماً بچه‌های زیر 5 سال را درگیر می‌کند اما می‌تواند کودکان در سنین دیگر را نیز دچار کند.

 

علائم بیماری کاوازاکی

علائم بیماری کاوازاکی شامل تب بالا که 5 روز یا بیشتر طول می‌کشد، همراه با راش پوستی شبیه مخملک، تورم غدد در گردن، خشکی و ترک‌خوردگی لب‌ها، قرمزی انگشتان دست و پا و قرمزی چشم‌ها می‌شود. علائم بیماری کاوازاکی در صورت درمان معمولاً کم‌شدت‌تر می‌شوند و ضمناً این بیماری واگیردار نیست. خوشبختانه بیماری کاوازاکی بسیار نادر است، درست مانند کووید-19 که هم‌اکنون عوارض جدی و پیچیده‌ای در کودکان ایجاد نکرده است، اما مهم است که پزشکان نسبت به هرگونه ارتباط احتمالی میان بیماری کاوازاکی و کرونا هشیار باشند تا بتوانند در صورت لزوم، اقدامات فوری را انجام دهند.

 

درباره سندروم کاوازاکی چه می دانید؟

کاوازاکی، عارضه‌ای که می‌تواند منجر به مشکلات قلبی شود

بیماری کاوازاکی، علت اصلی بیماری قلبی اکتسابی در ایالات‌متحده است و عوارض جدی آن می‌تواند شامل آنوریسم و گشاد شدن عروق کرونری شود. درمان استاندارد این بیماری که شامل آسپیرین و ایمونوگلوبین وریدی می‌شود می‌تواند جلوی ایجاد اختلالات عروق کرونری را به میزان قابل توجهی بگیرد. طبق گزارش NHS، تقریباً 25 درصد از بچه‌ها که دچار این بیماری هستند و درمان نمی‌شوند، دچار مشکلات قلبی می‌شوند که می‌تواند شامل عوارضی چون حمله قلبی و بیماری قلبی باشد. به گفته‌ی پزشکان، بیشتر بچه‌هایی که دچار بیماری کاوازاکی می‌شوند در صورت درمان فوری، به طور کامل بهبود می‌یابند.
 

علت بیماری کاوازاکی چیست؟

کارشناسان می‌گویند علت بیماری کاوازاکی هنوز کاملاً شناخته شده نیست اما این تئوری وجود دارد که کودکانی که به این بیماری دچار می‌شوند ممکن است از نظر ژنتیکی در معرض آن قرار گرفته باشند، یعنی ژن‌های خاصی را از والدین خود به ارث برده باشند. بیماری کاوازاکی به خودی خود واگیردار نیست، یعنی این احتمال وجود ندارد که به تنهایی توسط یک ویروس ایجاد شود.
 

ارتباط بیماری کاوازاکی با کووید-19 چیست؟

ارتباط میان بیماری کاوازاکی و کووید-19 مشخص نیست اما پزشکان و کارشناسان این اطمینان را به والدین داده‌اند که ریسک ابتلا به ویروس کرونا با علائم شدید در کودکان، پایین است. در گزارشی که از مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها در آوریل ارائه شده، در ایالات‌متحده کودکانی که به ویروس کرونا مبتلا شده‌اند، علائم خفیفی از این بیماری را داشته‌اند. تعداد موارد کووید-19 در میان کودکان همچنان اندک است و با وجود اینکه درصدی از کودکان و نوزادان دچار بیماری کرونا شده‌اند، اما همچنان بزرگسالان، بیشترین موارد این بیماری را تشکیل می‌دهند.

 

شواهد فعلی نشان می‌دهد بیشتر موارد کووید-19 در کودکانی که تحت درمان قرار گرفته‌اند شامل علائم خفیفی بوده است؛ نیمی از آن‌ها تب داشته‌اند، تقریباً 40 درصدشان سرفه داشته‌اند و کمتر از 10 درصد آن‌ها دچار علائم گوارشی بوده‌اند. دانش ما در مورد این عارضه در کودکان محدود است. کووید-19 در افراد بزرگسال به عنوان یک بیماری التهابی، تعدادی از ارگان‌های بدن را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اما بچه‌هایی که به بیماری کاوازاکی دچار می‌شوند باید به دقت مورد بررسی قرار بگیرند و از جهت بیماری کرونا نیز ارزیابی شوند تا معلوم شود آیا این کووید-19 است که با این علائم خود را نشان داده یا نه.

 

خوشبختانه بیماری کاوازاکی بسیار نادر است، درست مانند کووید-19 که هم‌اکنون عوارض جدی و پیچیده‌ای در کودکان ایجاد نکرده است، اما مهم است که پزشکان نسبت به هرگونه ارتباط احتمالی میان بیماری کاوازاکی و کرونا هشیار باشند تا بتوانند در صورت لزوم، اقدامات فوری را انجام دهند عارضه‌ی کاوازاکی زمانی بیشتر مورد توجه قرار گرفت که پزشکان مشاهده کردند تعدادی از کودکان با ترکیبی از علائم شوک سمی و سندرم کاوازاکی، نیاز به مراقبت‌های ویژه و شدید دارند. این بچه‌ها دچار تب مستمر و شکم‌دردهای شدید بودند و برخی از آن‌ها بثورات پوستی نیز داشتند. چیزی که پزشکان را نگران کرد، آزمایش‌های خونی بود که نشان از التهاب شدید می‌داد، یعنی التهابی مشابه چیزی که در افراد بزرگسال دچار عفونت‌های شدید کووید-19 دیده می‌شود.

 

در میان کودکانی که نیاز به مراقبت‌های پزشکی شدید داشتند، تعدادی نیاز به درمان جهت التهاب قلب پیدا کردند. نگرانی پزشکان این است که متخصصین اطفالی که با بچه‌های دچار تب و شکم‌درد مواجه می‌شوند، این بچه‌ها را فقط از جهت مشکلاتی چون آپاندیس چک کنند و از نظر مشکلات التهابی، هیچ بررسی به عمل نیاورند. پزشکان تردید دارند که این عارضه‌ی جدید ممکن است یک واکنش التهابی پس از عفونت باشد که سیستم ایمنی را وارد فازی از فعالیت بیش از اندازه می‌کند. هر چند تست کرونای بعضی از کودکان منفی بوده است، اما این احتمال وجود دارد که این تعداد، پیش از اینکه التهاب رخ بدهد، ویروس را از بین برده باشند، یا ممکن است عفونت در تست‌های انجام شده خودش را نشان نداده باشد، به همین سادگی!

 

این عارضه‌ی جدید ممکن است خودش را به طریقی نشان بدهد که ما را غافلگیر کند، بنابراین پزشکان باید نسبت به هرگونه شواهد و علائم خاص یا عارضه‌ای پنهان که می‌تواند بیمار را بیشتر مستعد ابتلا به ویروس کرونا کند آگاه و دقیق باشند. اما توصیه‌ی کلی همچنان این است که والدین باید این اطمینان را داشته باشند که بچه‌ها دچار علائم شدید بیماری کرونا نمی‌شوند اما اگر به هر دلیلی نگران مشکلاتی در سلامتی فرزند خود هستند، باید این مسئله را با پزشک مطرح کنند

15 مورد از به روزترین و تازه ترین دانستنی های پزشکی

بهتر است اطلاعات علمی و پزشکی خود را به روز کنید و در جهت مراقبت از سلامتی خود و دیگر اعضای خانواده تان قدمی بردارید. برخی یافته های جدید و دانستنی های پزشکی را در این بخش در اختیارتان قرار میدهیم. با ما همراه باشید.

 

به روزترین دانستنی های پرشکی جالب

1. مطالعات نشان می‌دهد افراد راست دست به دلیل مسواک زدن موثرتر، از سلامت بهداشت دهان و دندان بهتری برخوردارند و به دلیل مهارت بالاتر در کار با دست، نرخ تصادفات رانندگی در مورد این افراد کمتر است.

 

2. مطالعه 11 هزار کودک نشان می‌دهد یک محیط بیش از حد بهداشتی خطر ابتلا به اگزما و آسم را افزایش می‌دهد.

 

3. ویروس سرخک، حافظه سیستم ایمنی را از بین می‌برد و مبتلایان به آن را تا سه سال بعد نسبت به سایر بیماری‌های عفونی آسیب‌پذیر می‌سازد.

 

4. نوشیدن نوشیدنی‌های بسیار داغ، ریسک ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد.

 

5. یک مطالعه نشان می‌دهد لزوما نباید به ورزش‌هایی مانند دو، شنا یا تمرینات ورزشی در باشگاه پرداخت، بلکه انجام کارهای خانه مانند جاروبرقی کشیدن، شست و شوی کف یا صرفا پیاده رفتن به محل کار می‌توانند ورزش‌هایی کافی برای حفظ سلامت قلب و افزایش طول عمر باشند.

 

6. دیدن خواب‌های وحشتناک ممکن است نشانه‌ای از ابتلا به اختلالات مغزی مانند پارکینسون و زوال عقل در آینده باشد.

 

7. با ورزش کردن هنگام صبح و با معده خالی می‌توانید 20 درصد چربی بیشتری بسوزانید.

 

8. تحقیقات نشان می‌دهد کسانی که مطالعه می‌کنند به طور متوسط دو سال بیشتر از کسانی که عادت به مطالعه ندارند، عمر می‌کنند.

 

9. براساس مطالعات، کار کردن در سنین بالای 65 سال با افزایش طول عمر مرتبط است.

 

10. با چند درجه کاهش دمای اتاق خواب می‌توانید سلامت متابولیک (سوخت و ساز بدن) را تقویت کنید.

 

11. مصرف زیاد گوشت سرعت افزایش سن بیولوژیکی را بالاتر می‌برد.

 

12. از لحاظ سلامت ـ و نه از لحاظ ظاهری ـ شما فقط یک یا دوبار در هفته نیاز به دوش‌گرفتن دارید.

 

13. افراد شاکی و غرغرو به طور متوسط طول عمر بیشتری دارند، زیرا بیرون ریختن تنش‌های ذهنی سیستم ایمنی آنها را تقویت می‌کند و سلامت آنها را افزایش می‌دهد.

 

14. مصرف روزانه یک بطری نوشابه ، ریسک ابتلا به دیابت نوع 2 را 22 درصد افزایش می‌دهد.

 

15. ریسک ابتلا به چاقی در کسانی که شام را معمولا در رستوران صرف می‌کنند دو برابر است.

سرما خوردگی: علائم و راه های درمان آن

سرماخوردگی چیست

سرماخوردگی (به انگلیسی: common cold) که با نام‌های نازوفارنژیت (nasopharyngitis)، رینوفارنژیت (rhinopharyngitis) و زکام حاد (acute coryza) نیز شناخته می‌شود، بیماری واگیردار مربوط به دستگاه تنفسی فوقانی است که عمدتاً بینی را تحت تأثیر قرار می‌دهد. سرماخوردگی معمولاً با خستگی، عطسه و سردرد آغاز می‌شود و با علائمی چون سرفه، گلودرد، آبریزش بینی و تب ادامه می‌یابد و معمولاً هفت تا ده روز بعد برطرف می‌شود و برخی علائم ممکن است تا سه هفته طول بکشد. بیش از دویست نوع ویروس عامل سرماخوردگی وجود دارد، با این حال راینو ویروس‌ها (که خود بیش از ۹۹ نوع مختلف شناخته‌شده هستند) متداول‌ترین عامل این بیماری هستند. ویروس‌های عامل بیماری می‌توانند تا مدت زمانی طولانی (برای راینو ویروس تا بیش از ۱۸ ساعت) در محیط فعال بمانند و ممکن است از دستان به چشمان و بینی که محل عفونت هستند، منتقل شوند. ویروس از طریق عطسه، سرفه و تماس با افراد یا اشیاء آلوده قابل انتقال به بدن است.

 

عفونت دستگاه تنفسی فوقانی بر اساس قسمت‌هایی از بدن که بیشتر دچار عفونت می‌شوند، دسته‌بندی می‌گردند، که سرماخوردگی عمدتاً بینی، سینوس‌ها (سینوزیت)، گلو (فارنژیت) و همچنین یک یا هر دو چشم را با التهاب ملتحمه تحت تأثیر قرار می‌دهد. علائم بیماری معمولاً به واکنش دستگاه ایمنی بدن بیشتر مرتبط هستند تا به بافت‌هایی که ویروس از بین می‌برد. تشخیص بیماری سرماخوردگی از آنفلونزا بسیار مشکل و گاهی غیرممکن است، در آنفلوآنزا علائمی مانند سردرد، درد عضلات و تب شدت بیشتری دارند که البته در سرماخوردگی‌های شدید هم به همان شکل است. با هر بار ابتلا به بیماری، بدن انسان پادتن مربوط به ویروس را تولید می‌کند تا در آینده دیگر به آن مبتلا نشود، اما از آنجا که بیش از دویست ویروس مختلف باعث سرماخوردگی می‌شوند، با هر بار ابتلا باید پادتن مختص آن ساخته شود و برای همین یک فرد در طول زندگی خود به‌طور متوسط ۵۰ بار (بزرگسالان دو تا پنج بار در سال و کودکان شش تا ده بار در سال) به سرماخوردگی مبتلا می‌شود.

 

همچنین به دلیل همان دویست ویروس، ساختن واکسن سرماخوردگی مشکل و غیرممکن است و هیچ دارویی برای این بیماری تاکنون به وجود نیامده است، اگرچه علائم بیماری را با داروهای تب‌بر (مانند استامینوفن) یا ضدآبریزش بینی (مانند آنتی‌هیستامین) می‌توان کاهش داد. در بعضی موارد که احتمال ابتلا به یک بیماری باکتریایی (مانند برونشیت، سینه پهلو، سینوزیت و عفونت گوش میانی) وجود دارد، از پادزیست برای درمان آن استفاده می‌شود، اما پادزیست‌ها هیچ تأثیری بر روی ویروس سرماخوردگی ندارند. برخی نیز معتقدند که ویتامین ث یا قرص روی یا عسل می‌تواند باعث بهبودی علائم بیماری شود که به‌طور کامل به اثبات نرسیده‌است. به‌طور کلی پیشگیری از بیماری آسان است، زیرا ویروس عامل بیماری مدت زمان محدودی را زنده می‌ماند و با شست‌وشوی دست‌ها که یکی از راه‌های مهم برای پیشگیری است، می‌توان آن را از بین برد و برخی شواهد استفاده از ماسک‌های بینی و دهان را نیز مؤثر می‌دانند.

مهم‌ترین راه‌های پیشگیری از سرماخوردگی

سرماخوردگی واکسن ندارد. مهم‌ترین راه‌های پیشگیری عبارتند از: شستن دست‌ها؛ لمس نکردن چشم‌ها، بینی یا دهان با دستان نشسته؛ و دور ماندن از افراد بیمار. ماسک صورت هم می‌تواند برای پیشگیری از این بیماری مناسب باشد. درمانی برای سرماخوردگی وجود ندارد، ولی علایمش می‌تواند بهبود یابد. داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مثل ایبوپروفن می‌تواند به تسکینِ درد کمک کند. نباید از آنتی‌بیوتیک‌ها استفاده شود. معمولاً بیماری، خود به خود بین ۷ تا ۱۰ روز (پروسه درمان) درمان می‌شود، شاید هم کمتر.

 

متداول‌ترین علائم سرماخوردگی

متداول‌ترین علائم سرماخوردگی شامل سرفه، آبریزش بینی، گرفتگی بینی و گلودرد است و علائم دیگر شامل درد عضلات، خستگی، سردرد، و بی‌اشتهایی. گلودرد تقریباً در ۴۰٪ افراد و سرفه تقریباً در ۵۰٪ افراد بروز می‌کند، سرفه‌های ناشی از سرماخوردگی معمولاً خشک و پشت سر هم هستند. نیمی از موارد درد عضلانی رخ می‌دهد. تب در بزرگسالان غیرمعمول، اما در نوزادان و کودکان رایج است و ممکن است تب خفیفی تا ۳۸٫۹ درجه مشاهده شود. بعضی از ویروس‌هایی که موجب سرماخوردگی می‌شوند، ممکن است بدون علامت باشند. رنگ خلط سینه یا ترشحات بینی ممکن است بی‌رنگ یا زرد یا سبز باشد و اینکه آیا عفونت ناشی از باکتری بوده‌است یا ویروس را مشخص نمی‌کند

 

تشخیص بیماری سرماخوردگی

تفاوت بین عفونت‌های ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی به‌طور کلی بستگی به محلی که علائم بروز می‌کند دارد. تأثیر سرماخوردگی عمدتاً بر روی بینی، فارنژیت بر روی گلو و برونشیت بر روی ریه‌ها می‌باشد. در نوزادان یا افراد بسیار مسن، سرماخوردگی می‌تواند باعث گسترش عفونت‌های سینه مانند برونشیت شده و حتی منجر به مرگ شود. سرماخوردگی غالباً به عنوان التهاب بینی تعریف می‌شود و ممکن است شامل مقداری التهاب گلو نیز باشد. تشخیص معمولاً توسط خود فرد انجام می‌شود.جداکردن عامل حقیقی ویروسی درگیر به ندرت انجام می‌شود، و به‌طور کلی شناسایی نوع ویروس از طریق علائم ممکن نیست. سرفه ناشی از سرماخوردگی در مقایسه با سرفه ناشی از آنفلوآنزا ملایم‌تر است. اگرچه وجود تب و سرفه در بزرگسالان احتمال بیشتری از آنفلوآنزا را نشان می‌دهد، با این حال شباهت بسیار زیادی میان علائم این دو وجود دارد. تشخیص بیماری سرماخوردگی از آنفلوآنزا بسیار مشکل و گاهی غیرممکن است، در آنفلوآنزا علائمی مانند سردرد، درد عضلات و تب شدت بیشتری دارند که البته در سرماخوردگی‌های شدید هم به همان شکل است.

راه درمان سرماخوردگی

درمان‌هایی که به تسکین علائم بیماری کمک می‌کنند شامل داروهای مسکن ساده و داروهای تب‌بر مانند ایبوپروفن و استامینوفن است. مدرکی مبنی بر اینکه داروهای سرفه بیش از داروهای ساده مسکن اثرگذار باشند، موجود نیست، و این داروها به علت عدم وجود شواهد نشان‌دهنده اثربخشی و همچنین خطر آسیب، برای استفاده در کودکان توصیه نمی‌شود. در سال ۲۰۰۹، کانادا استفاده از داروهای بدون نسخه سرماخوردگی و سرفه را به دلیل نگرانی‌هایی در مورد مزایای اثبات نشده و خطرات، برای کودکان شش ساله یا کوچکتر محدود کرد. استفاده ناصحیح از دکسترومتورفان (که دارویی بدون نسخه می‌باشد) در برخی کشورها منجر به ممنوعیت آن شده‌است. در آمریکا مشاهده شده‌است که استفاده از داروهای بدون نسخه مانند سودوفرین، آنتی‌هیستامین و دکسترومتورفان منجر به مرگ غیرمنتظره تعدادی از کودکان زیر ۱۰ ماه شده‌است. در چنین مواردی والدین قبل از مصرف دارو با پزشک مشورت نمی‌کنند و این نشان می‌دهد که این موضوع احتیاج به آموزش بیشتر دارد. از داروهای بدون نسخه نباید برای کودکان زیر ۲ سال استفاده کرد، زیرا اطلاعات دقیقی از دوز مصرفی مناسب دارو برای کودکان وجود ندارد.

 

در بزرگسالان، علائم آبریزش بینی می‌تواند با آنتی‌هیستامین‌های نوع اول کاهش یابد، با این حال، این نوع آنتی‌هیستامین‌ها ممکن است با عوارض جانبی از جمله خواب‌آور بودن و خشکی دهان همراه باشند. آنتی‌هیستامین‌ها علاوه بر کاهش آبریزش بینی، در کاهش عطسه و خارش چشم نیز مؤثر هستند. سایر داروهای برطرف‌کننده گرفتگی مانند پسودوافدرین نیز بر روی بزرگسالان مؤثر است. اسپری بینی ایپراتروپیوم بروماید می‌تواند علائم آبریزش بینی را کاهش دهد، اما اثر کمی در گرفتگی بینی دارد. با این حال به نظر نمی‌آید که آنتی‌هیستامین‌های نوع دوم مؤثر باشند. دو نوع آنتی‌هیستامینی که استفاده از آن‌ها مرسوم است کلرفنیرامین و دیفن‌هیدرامین می‌باشد.

 

هنوز اثبات دقیقی برای اینکه دریافت مایعات بیشتر علائم را بهبود می‌بخشد یا بیماری تنفسی را کوتاه‌تر می‌کند، نیست. هم چنین، اطلاعاتی در زمینه تأثیر استفاده از هوای مرطوب گرم در بهبود بیماری در دسترس نیست. با این حال آزمایش‌ها نشان می‌دهد که نوشیدن مایعات زیاد (بیش از ۸ لیوان در روز) کمک می‌کند تا خلط‌ها رقیق شده و گرفتگی بینی کمتر شود. از خوردن نوشیدنی‌های الکلی و کافئین‌دار به دلیل اینکه باعث کاهش آب بدن می‌شوند باید خودداری کرد. آب، آبمیوه، نوشیدنی زنجبیلی، چای گیاهی و غذاهای مایع گزینه‌های خوبی هستند. سوپ مرغ نیز به عنوان یکی از قدیمی‌ترین درمان‌های سرماخوردگی محسوب می‌شود. همچنین احتیاجی به قطع کردن مصرف فراورده‌های لبنی نیست، زیرا باعث افزایش گرفتگی بینی نمی‌شوند. افزایش رطوبت محیط به وسیله دستگاه‌های بخور و مرطوب‌کننده می‌تواند به گرفتگی بینی کمک کند. طی یک بررسی نشان داده شد که ماساژ قفسه سینه با بخار در بهبود سرفه‌های شبانه، گرفتگی و اختلال خواب مؤثر است.

 

منبع: wikipedia

8 درمان خانگی و طبیعی برای دندان درد

 

وقتی دندان درد داشته‌ باشید حتما با توصیه‌های دوستان و آشنایان خیرخواهی برخورد می‌کنید که می‌خواهند به شما کمک کنند. «یک حبه سیر بگذار روی دندانت» یا «روغن گل میخک بزن روش و خلاص». در حالی که برخی افراد سر این درمان‌های خانگی قسم می‌خورند، از لحاظ علمی هیچ کدام از این روش‌ها در درازمدت شما را از درد رها نخواهند کرد. تنها راه تسکین موفقیت‌آمیز درد دندان درمان علت اصلی زمینه‌ساز آن است که با مراجعه به دندان‌پزشک قابل اعتماد و ماهر امکان‌پذیر است. برای همین در اینجا به رایج‌ترین راه‌های درمان خانگی دندان درد اشاره می‌کنیم تا در فاصله‌ای که برای دندان‌پزشکی وقت می‌گیرید، درد کمتری داشته باشید.

 8 درمان خانگی دندان درد

۱. روغن یا تکه‌های میخک

میخک درمان سنتی برای بی‌حس کردن اعصاب است؛ اوژنول (ترکیب شیمایی اصلی میخک) یک بی‌حس کننده‌ی طبیعی است.

نحوه‌ی استفاده: یک یا دو قطره از روغن میخک را روی پنبه بریزید و روی دندانی که درد می‌کند بگذارید. در شرایط حاد می‌توانید از میخک پودر‌شده یا تکه‌های پودر نشده‌‌ی میخک هم استفاده کنید. میخک را کمی بجوید تا روغنش بیرون بیاید و حداکثر تا نیم ساعت روی دندانی که درد می‌کند نگاه دارید تا درد فروکش کند.

احتیاط: نباید این روغن را مستقیما در دهان‌تان بریزید. ریختن مستقیم روغن میخک می‌تواند لثه‌ی حساس را تحریک و درد بیشتری ایجاد کند. همچنین مراقب باشید روغن روی زبان‌ یا سایر بخش‌های دهان‌تان نریزد.

۲. پودر فلفل قرمز و زنجبیل

فلفل قرمز و زنجبیل هر دو دارای مسکن هستند و می‌توانید از آنها به صورت جداگانه نیز استفاده کنید. کپسایسین (capsaicin) موجود در این دو ادویه راه رسیدن پیام درد به مغز را مسدود می‌کند.

نحوه‌ی استفاده:‌ هر یک از این مواد را در اندازه‌های مساوی با هم مخلوط کنید سپس مقدار کافی آب به آن اضافه کنید تا به صورت خمیر درآید. یک گلوله‌ی پنبه‌ای درست کنید و آن را در این ماده بغلتانید و تا زمانی که درد فروکش کند یا دیگر نتوانید سوزش آن را تحمل کنید روی دندانی که درد می‌کند نگه دارید.

احتیاط:‌ سعی کنید این مخلوط با لثه و زبان‌تان تماس پیدا نکند.

۳. آب‌نمک درمانی

آب‌نمک برای تمیز کردن ناحیه‌ی عفونی و شستن عوامل عفونت‌زا از محل کاربرد دارد و التهاب را کاهش می‌دهد.

نحوه‌ی استفاده:‌ برای درست کردن آب‌نمک یک قاشق غذاخوری نمک را در آب جوشیده حل کنید و بگذارید سرد شود. مقدار کمی آب‌نمک یا محلول نمکی (سالین) را به مدت ۳۰ ثانیه در دهان خود بگردانید. می‌توانید این کار را ۲ تا ۳ بار تکرار کنید.

۴. پراکسید هیدروژن

پراکسید هیدروژن مانند آب‌نمک باکتری‌ها را می‌شوید و از محل دور می‌کند اما از آب‌نمک قوی‌تر است زیرا مستقیما می‌تواند میکروب‌ها را نابود ‌کند. این محلول به خصوص اگر دندان دردی همراه با تب و دهانی بدمزه دارید به شما کمک می‌کند دقایقی از درد خلاص شوید.

نحوه‌ی استفاده: مقداری محلول ۳ درصد پراکسید هیدروژن را با مقدار مساوی آب مخلوط کنید و به مدت ۳۰ ثانیه در دهان بگردانید و سپس بیرون بریزید و در آخر چند بار آب را در دهانتان بگردانید و بیرون بریزید.

احتیاط: پراکسید هیدروژن ماده‌ای قوی است. اگر آن را با آب مخلوط نکنید دهانتان دچار التهاب و سوزش می‌شود. همچنین نباید آن را قورت بدهید در غیر این صورت دچار مشکلاتی در معده و روده‌ها می‌شوید. برای همین بعد از گرداندن پراکسید هیدروژن در دهان‌تان لازم است آب هم بگردانید و بیرون بریزید.

۵. چای نعناع یا چای سیاه

نحوه‌ی استفاده: چای نعناع همراه با طعم مطبوعش تا اندازه‌ای خاصیت‌ بی‌حس‌کنندگی نیز دارد. یک قاشق چایخوری نعناع را در یک فنجان آب جوش بریزید و به مدت بیست دقیقه دم کنید. بعد از اینکه چای سرد شد آن را در دهان‌تان بگردانید، می‌توانید آن را قورت بدهید یا بیرون بریزید.

چای سیاه پررنگ هم به دلیل دارا بودن تانین که ماده‌ای قابض است با کاهش التهاب می‌تواند به کاهش درد دندان کمک کند. می‌توانید چای کیسه‌ای را که در کمی آب جوش خیسانده‌اید روی دندانی که درد می‌کند بگذارید.

۶. یخ

نحوه‌ی استفاده: یک تکه یخ کوچک را در پلاستیک و سپس داخل پارچه‌ای نازک بگذارید و به مدت ۱۵ دقیقه روی دندانی که درد می‌کند قرار دهید تا درد فروکش کند. همچنین می‌توانید از کیسه‌های یخ طبی روی گونه‌تان در جایی نزدیک به دندانی که درد می‌کند استفاده‌کنید. همچنین بر اساس داستان‌های قدیمی اگر دست‌تان را با یخ ماساژ دهید دندان دردتان کم می‌شود. زمانی که اعصاب دست پیام سرما را به مغز برسانند ممکن است بر پیام درد پیشی بگیرند. کافی است یک تکه یخ را در پارچه‌ی نازکی بپیچید و روی ناحیه گوشتیِ بین انگشت شست و انگشت اشاره بمالید.

۷. سیر

سیر مانند یک آنتی‌بیوتیک عمل می‌کند و جلوی رشد باکتری‌هایی را که به دندان حمله کرده‌ا‌ند می‌گیرد.

نحوه‌ی استفاده: برای تسکین درد دندان به دو روش می‌توان از سیر استفاده کرد. اول اینکه می‌توانید یک حبه سیر له شده را با کمی نمک مخلوط کنید و روی دندان قرار بدهید. راه دوم این است که یکی دو حبه سیر را بجوید. این کار را دو یا سه بار در روز تکرار کنید.

احتیاط: استفاده از سیر مانند تمام روش‌های دیگر این مقاله موقتی است. علاوه بر اینکه زمانی که دندان درد شما ناشی از عفونت نباشد (برای مثال ناشی از آنژین یا نشانگان‌ مفصل‌ گیجگاهی‌ فکی) سیر نمی‌تواند درد را حتی به‌طور موقت کاهش بدهد. به‌علاوه مصرف سیر یکی از دلایل بوی بد دهان است.

۸. عصاره‌ی وانیل
 

الکل ،که یکی از مواد فعال موجود در عصاره‌ی وانیل است، به طور کلی به عنوان عامل بی‌حس‌کننده عمل می‌کند. از جانب دیگر عطر وانیل به اعتقاد بسیاری اثرات آرام‌بخش و تسکین دهنده دارد، این خاصیت‌ها می‌توانند به کاهش درد کمک کنند.

نحوه‌ی استفاده: انگشت خود را اندکی با عصاره‌ی وانیل تر کنید و به اطراف دندان‌تان بمالید. همچنین می‌توانید چند قطره از آن را روی گلوله‌ی پنبه‌ای بریزید و روی دندان‌تان قرار بدهید. و این کار را دو تا سه بار در روز تکرار کنید.

احتیاط: با اینکه میزان الکل موجود در عصاره‌ی وانیل کم است، اما همچنان الکل است. این شیوه به خصوص برای کودکان خطرناک است زیرا حتی مصرف مقادیر کمی الکل می‌تواند برای آنها خطرات جدی ایجاد کند.